Dart sayesinde yıllar içinde dünyanın dört bir yanından harika insanlarla tanıştım. Takım arkadaşlarımla, rakiplerimle, hakemlerle, organizatörlerle; bazen bir maçın heyecanını, bazen de zaferin mutluluğunu paylaştım. Her bir turnuva, yeni dostlukların başlangıcı oldu. Onların mutluluklarına ortak oldum, hüzünlerini kalbimde hissettim.
Ama zaman, her güzel şeyi olduğu gibi bu dostlukları da sınamayı ihmal etmiyor. İlk büyük acıyı, aynı takımda oynadığım arkadaşımın kansere karşı verdiği mücadeleyi kaybetmesiyle yaşadım. Ardından Avrupa Şampiyonası’na katılmak için yola çıkan Slovakya Milli Takımı sporcusu Miran’ı bir trafik kazasında kaybettik. Bu haberin yankısı geçmeden, İtalya Dart Federasyonu’ndan sevgili hakem dostumun vefat haberi geldi.
Türkiye’den, dart aşkıyla tanıdığım sevgili dostum Toni Yi’yi ise bir kalp krizi sonucu kaybettik. Kardeşim gibi sevdiğim Bosna Hersek Milli Takım Kaptanı Jakob’un kaybı da yüreğimde derin bir iz bıraktı. Ve bugün, büyük bir üzüntüyle milli sporcumuz Özkan kardeşimin acı haberini aldım.
Hepsine Allah’tan rahmet diliyorum. Onlar sadece dartın değil, hayatımın da birer parçasıydı. Benim için birer isimden fazlası, birer hatıra, birer yoldaş oldular.
Bu kayıplar beni yıkmadı. Aksine, içimdeki mücadele ruhunu daha da büyüttü. Dart sevgim azalmadı, bilakis arttı. Onların anılarını yaşatmak, bu sporu daha ileri taşımak ve yeni dostluklara vesile olmak için mücadeleme devam edeceğim.
Çünkü biliyorum ki, gerçek spor dostluğu asla ölmez.
Yorumlar
Kalan Karakter: