Şanlıurfalı isim, Rojin’in ailesinin yanında oldu
İstanbul Geri Dönüşüm İşçileri Derneği kurucu üyesi Şanlıurfalı Mustafa Ay, Van’da üniversite okuduğu sırada hayatını kaybeden öğrenci Rojin Kabaiş’in ailesinin yanında oldu. Ay, bu mücadelede Kabaiş’in ailesine destek veriyor.
Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Çocuk Gelişimi Bölümü birinci sınıf öğrencisi olan Rojin Kabaiş, eğitimi için Diyarbakır'dan Van'a gitti. Van'da, 27 Eylül'de kaybolduğu bildirildi. 18 günlük sürenin arama sonucunda Rojin Kabaiş'in cesedi, 15 Ekim 2024 tarihinde Van Gölü'nün Molla Kasım Köyü sahilinde bulundu. Baba, kızının ölüm olayının ardından mücadelesini sürdürüyor. Tüm STK ve vatandaşlardan babaya destek sürüyor.
İstanbul Geri Dönüşüm İşçileri Derneği kurucu üyesi Şanlıurfalı Mustafa Ay, şunları söyledi:”Bizler hayatlarını çöplerden kazanan günün her saatinde sokakta olan ve topluma şahitlik edenleriz. Yoksulun adaletsizliğe nasıl maruz kalındığını en iyi bizler biliriz. Sokak tacizlerini, kadına şiddetin en yoğun olduğu sokak ortamını en iyi biz biliriz. Bugün buraya Rojin için adalet dilenmeye gelmedik. Hayat bize çöpün bile çok görüldüğünü, mücadele etmeden bir çöp bile kazanılmayacağını acı deneyimlerle öğretti. Ama aynı hayat bize dilenmeyi değil direnmeyi de öğretti. Bu düzeni en iyi biz tanırız. Biz kağıt toplayıcılarız. İnsanların iğrendiği çöplerden biz bir hayat çıkarıyoruz. Sırtımızda taşıdığımız sadece yük değil. Çıktığımız her yokuşta, açtığımız her poşette adaletsizliğin öfkesini de yükleniyoruz."
"Rojin kadın olduğu için, yoksul olduğu için, sesi bastırılabileceği için yaşam hakkı elinden alındı. Rojinin Rojinlerinhayatı bu düzenin hiçbir zaman umrunda olmadı. Nerede ise bir yıl oldu ve katiller hala elini kolunu sallayarak dolaşıyor. Rojin villalarda değil gecekonduda yaşamını sürdüren bir yoksuldu. Rojin onların dünyasına ait değildi. Ama bizim canımız, kardeşimiz, yoldaşımız. Bizler başka Rojinlerin ölmemesi için Rojinin sesi olmak için buradayız." diyen Ay, şunları kaydetti:"Rojin’in babası çığlığı hepimizin yüreğini yakıyor “yoksul olduğum için kimse bana sahip çıkmadı” diye haykırıyor. Bu çığlık bütün yoksulların utancıdır. Biz birbirimize sahip çıkamadığımız için Rojin’i kaybettik. İş kazalarında ölüyoruz. Tarlalara çalışmaya giderken kamyon kasalarında ölüyoruz. Çöp toplarken araba çarpıyor ölüyoruz. Bu düzen bizim kanımızla besleniyor. Bu düzen biz öldükçe yaşıyor.
Buradan sesleniyoruz. Herkes duysun, artık zenginler için dökecek tek damla kanımız kalmadı. Rojin hepimizin kardeşidir, ablasıdır, kızıdır. Nizamettin Kabaiş hepimizin babasıdır. Bu dava tüm yoksulların namusudur. Katiller bulunup yargılanana ve en ağır cezayı alana kadar durmayacağız.
ROJİN İÇİN ADALET YOKSULLAR İÇİN ADALET.”
